- ÖMER SEYFETTİN (1884–1920)
* Türk edebiyatının en önemli hikâyecisidir.
* “Yeni Lisan” adlı makalesi Milli Edebiyat’ın ilkelerini oluşturur.
* Sade dil akımının öncüsüdür.
* Anadolu’nun insanın hayat şartlarını hikâyelerini yansıtmıştır. Çocukluk anıları, efsaneleri hikâyelerinde işlemiştir.
* Dilde, fikirde, işte milliyetçilik fikrini yerleştirmiştir.
Romanları: Yalnız Efe (Uzun hikâye olarak da kabul edilir.), Efruz Bey (uzun hikâye olarak da kabul edilir.), Ashab-ı Kehfimiz
- YAKUP KADRİ KARAOSMANOĞLU (1889–1974)
* Fecr-i Ati‘ nin dağılmasından sonra Milli Edebiyat içinde yer almıştır.
*Edebiyatın her alanında eser vermiştir.Esas ününü romancılık alanında bulmuştur.
* Anadolucu, Atatürkçü bir çizgide kalmıştır.
* Kuvvetli bir gözlem gücü vardır.
* Realist bir çizgide yaşamıştır.
* Çoğunlukla içinde yaşadığı toplumun dertlerini eserlerinde işlemiştir. *Aydın-halk çatışmasını yansıtmıştır.
* “Toplum için sanat” anlayışına sahiptir.
*Sağlam bir roman tekniği vardır.
*İlk romanlarından itibaren olayların sıkı örgüsüne pek dikkat etmez. Ona göre olaylar, düşünce ve duyguları, toplumun tarihî serüvenini anlatmak için birer araçtır.
*Sade dil ve akıcı üslupla yazmış, kişilerini oldukça canlı bir biçimde oluşturmuştur.
*Romanlarında iç dünyaları zengin, törelere bağlı karamsar kişiler vardır. “Romanda tek amacım, hayatın heyecanını verebilmek ve canlı tipler yaratmaktır.” diyen Yakup Kadri’nin kendine özgü bir kişi ve tip kadrosu vardır. Sanatçı, kahramanlarının iç yüzlerini tam olarak verebilmek için derinlemesine ruh çözümlemeleri yapar.
*Tezli roman yazmış, bu romanları düşünce temeline oturtmuştur.
Roman: Kiralık Konak, Ankara, Nur Baba, Hüküm Gecesi, Sodom ve Gomore, Yaban, Bir Sürgün, Panorama, Hep O Şarkı
- HALİDE ADİP ADIVAR (1884–1964)
* Edebiyatçılığının yanında bir asker gibi cephe gerisinde mücadele vermiştir.
* Edebiyatın hemen her alanında eser vermiştir.
* İlk romanlarında genellikle tasarlanmış olaylar üzerinde durmuştur. Son romanlarında daha çok, gözlemlediği olayları anlatmıştır. Sanatçı romanlarında anlattığı olaylarla ilgili olarak, “Bazıları işitilen, bazıları göz önünde geçen olaylara dayanabilir.” demektedir. Ona göre romandaki olayların hayatta geçmesi şart değildir.
* Bütün romanlarında canlı ve güçlü kişilere yer vermiştir. En güçlü kişileri ise kendi ruhundan bir şeyler kattığı kadın kahramanlardır. Sanatçı, bu kadın kahramanları romanlarında bir sembol derecesine yükseltir.
* Romanlarında aşk, kadının psikolojisini, doğu-batı çatışmasını, eski-yeni kavgasını işlemiştir.
* Romanlarında kuvvetli bir gözlem vardır.
* Kurtuluş Savaşı eserlerinde çokça yer edinmiştir.
* Dili çok başarılı değildir. Dili yalındır ancak üslubu özensiz, anlatımı savruktur.
ROMAN: Heyula (1908) , Raik’in Annesi (1909) , Seviye Talip (1910), Handan (1912), Yeni Turan (1912) , Son Eseri (1913) ,Mev’ud Hüküm (1918) , Ateşten Gömlek (1923) , Vurun Kahpeye (1923) , Kalp Ağrısı (1924) , Zeyno’nun Oğlu (1928) , Sinekli Bakkal (1936) , Yolpalas Cinayeti (1937) , Tatarcık (1939) , Sonsuz Panayır (1946) , Döner Ayna (1954), Akile Hanım Sokağı (1958) , Kerim Ustanın Oğlu (1958) , Sevda Sokağı Komedyası (1959) , Çaresaz (1961) , Hayat Parçaları (1963)…
- REŞAT NURİ GÜNTEKİN(1889–1958)
* Anadolu’nun dertlerini, sıkıntılarını, inançlarını eserlerinde işlemiştir.
* Sade ve yapmacıksız bir dil kullanmıştır.
* “Çalıkuşu” romanı en ünlü eseridir.(Aslında bir tiyatro eseri olarak yazılmıştır)
* Müfettişlik yaptığı için Anadolu’yu gezmiş ve onların sıkıntılarını, sevinçlerini edebi eserlerinde sıkça kullanmıştır.
Romanları: Çalıkuşu, Damga, Dudaktan Kalbe, Acımak, Yeşil Gece, Yaprak Dökümü, Kızılcık Dalları, Gökyüzü, Eski Hastalık, Ateş Gecesi, Miskinler Tekkesi
- REFİK HALİT KARAY(1888–1965)
* Halk dilini eserlerinde oldukça başarılı olmuştur.
* Kuvvetli bir gözlemciliği vardır; ancak iç gözlemde başarılı değildir.
*Mizahi görüş yeteneğiyle kitleleri etkilemiştir. “Kirpi” lakabıyla eserler yazmıştır.
*Romanlarının çoğunda aile kavramını, aşk ve kadın konularını işlemiştir.
Romanları: İstanbul’un İç Yüzü, Yezidin Kızı, Çete, Sürgün, Nilgün, Bugünün Saraylısı, Bu Bizim Hayat, Kadınlar Tekkesi, Karlı Dağdaki Ateş
- AHMET HİKMET MÜFTÜOĞLU (1870-1927)
* Edebiyata Servet-i Fünûn döneminde başlamış, Milli Edebiyat ile devam etmiştir.
*Milli edebiyat döneminde sade Türkçe ile yazmıştır.
* Türkçülük düşüncesini benimsemiş ve bu yönde eserler vermiştir.
*”Toplum için sanat” anlayışını benimsemiştir.
* Gönül Hanım adlı bir romanı vardır.
- AKA GÜNDÜZ (1885-1958):
*Sade ve akıcı bir dille yazdığı, realist realist çizgideki romanlarıyla tanınır.
*Romanlarında memleket manzaralarını başarılı bir biçimde yansıtmıştır.
*Döneminin popüler yazarlarındandır.
*Teknik bakımdan ustalığa ulaşamamıştır.
*Milliyetçi çizgide eserler vermiştir.
Romanları: Dikmen Yıldızı, İki Süngü Arasında, Bir Şoförün Gizli Defteri, Tank-Tango , Üvey Ana…